مجرد بودن گناه نیست.

تباه کردن زندگی, با یک دیوانه بی شعور, گناه است.

لطفآ قبل از دلسوزی برای مجرد ها و بازی کردن نقش خاله سکینه [ایشان خانم مهربانی بودند که وقتی من بچه بودم, برای مجرد ها همسر پیدا می کردند.] به نکات زیر توجه کنید.

۱- این که همسر شما خوب است, دلیل نمی شود که همه ی همسران خوب باشند. لطفا تبلیغ الکی نکنید.

۲- به دختری که سی سالگی را رد کرده و هنوز ازدواج نکرده, نگوئید که نگران نباش, مرد رویاهایت بزودی پیدا می شود. این جمله بد تر نگرانش می کند. اصلا مگر از مشخصات مرد رویا های او با خبرید؟

۳- لطفا نگویید که هنوز خیلی وقت داری! این یعنی که او زمان را از دست داده است. خودش خوب می داند که در دهه ی چهل و پنجاه, شانس زیادی برای رقابت با جوانتر ها ندارد. دیگر شما آزارش ندهید. گرچه به هر حال, برای هر کس جفتی وجود دارد.

۴- وقتی به عروسی می روید, به مجرد ها نگوئید که بعدی نوبت توست!
دوست جوانی که از این حرف بزرگتر های فامیل ناراحت بود, کاری کرد که دیگر این حرف را به او نزدند. در مجالس ختم به آن ها می گفت که بعدی نوبت توست!

۵- به آن ها نگوئید که سخت نگیر! به شما چه که معیار هایش سخت گیرانه است. کسی از شما مشاوره نخواسته است. اصولا آیا عواقب این توصیه تان را می پذیرید؟

۶- خواهش می کنم به آن ها نگوئید که دیر می شود! خودش می داند که بهترین زمان بارداری را دارد از دست می دهد. ولی نباید به این دلیل, یک آدم روانی یا حتی کسی که او را درک نمی کند را تحمل کند.

۷- اگر می خواهید کسی را به او معرفی کنید, اول از نظر و سلیقه ی او با خبر شوید. الکی با چسب دوقلو هرکسی را به هرکسی نچسبانید. و بفرمائید که بعد از ازدواج به هم عادت می کنید!